Vía Consejo COLEF [https://www.consejo-colef.es/post/pilates-sentencia-fisioterapia]
Unha recente sentenza xudicial sobre pilates “terapéutico” (STSJCL 00597/2022), aclara a súa interpretación profesional e fiscal.
O Tribunal Superior de Xustiza de Castela e León argumenta que o apelido “terapéutico” en actividades físico-deportivas é xa intrínseco ao seu propio carácter e non exime da tributación do IVE correspondente ás mesmas.
«O elemento ou adxectivo terapéutico non engade especificamente nada á cuestión, é coma se se falase de ximnasia terapéutica ou spinnig terapéutico. O deporte é esencialmente saudable e terapéutico».
Unha recente sentenza (ECLI:ES:TSJCL:2022:1970) do Tribunal Superior de Xustiza de Castela e León, fundamenta que a adxectivación como terapia dunha actividade físico-deportiva non é un argumento para obviar as correspondentes obrigacións fiscais. O feito do que parte é que unha fisioterapeuta alegaba que non lle correspondía tributar IVE pola prestación de servizos de Pilates, por considerar que o seu servizo era “terapéutico” e estaba realizado por un profesional sanitario.
Advertiuse en diversas ocasións o conflito polo uso do termo exercicio terapéutico (ou similares) para referirse a realidades máis aló da cinesiterapia, na medida en que profesionais e organizacións da Fisioterapia están a empregalo para confundir á poboación, no intento de arrogarse competencias intrínsecas das Ciencias da Actividade Física e do Deporte (isto é, en relación co exercicio físico).
Previamente a esta Sentenza, Facenda xa dera resposta a múltiples consultas vinculantes e establecera o seu propio criterio, coincidente co desta Sentenza: o ensino de Pilates, así como a súa práctica, considérase como un deporte e, por tanto, o tipo impositivo a aplicar é o que corresponde ás actividades físico-deportivas (Consultas de la D. X. de Tributos: V0625-07 del 27/03/2007; V0161-08 del 29/01/2008; V2630-11 del 04/11/2011; V0679-13 del 05/03/2013; V2661-14 del 08/10/2014). Ademáis, o devandito órgano expón que a actividade económica na que debe darse de alta unha persoa que imparta clases de Pilates ha de ser o grupo 826 da sección segunda das Tarifas ‘Persoal docente de ensinos diversos, tales como educación física e deportes, idiomas, mecanografía, preparación de exames e oposicións similares’ (Consulta da D. X. de Tributos V2661-14 del 08/10/2014).
A novidade desta sentenza é sobre que o adxectivo “terapéutico” non é un eximente, neste caso fiscal. Tal e como se expón no fallo, «o elemento ou adxectivo terapéutico non engade especificamente nada á cuestión, é coma se falásese de ximnasia terapéutica ou spinnig terapéutico. O deporte é esencialmente saudable e terapéutico. O que se proclama do pilates pódese proclamar de calquera hábito de vida saudable». Ademais, nesta Sentenza engádese que en calquera caso, a «rehabilitación terapéutica» si estaría exenta de IVE. Isto coincide co argumento do Tribunal Superior de Xustiza de Madrid na súa Sentenza 4945/2021, do 7 de maio (ECLI:ES:TSJM:2021:4945) cando diferencia cinesiterapia (Fisioterapia), de exercicio físico (Ciencias da Actividade Física e do Deporte), e rehabilitación (Fisioterapia) de readaptación físico-deportiva (Ciencias da Actividade Física e do Deporte): «ha de partirse da necesaria diferenza entre a cinesiterapia (é dicir, a técnica fisioterapéutica a través da cal se analiza, programa e aplica o movemento como medida terapéutica, promovendo a participación do paciente no seu proceso) e o exercicio físico en canto ferramenta que permite a recuperación ou mellora na condición física das persoas, o que leva a distinguir así mesmo entre a readaptación físico-deportiva (adestramento coadxuvante a tratamentos sanitarios para manter a condición física e a eficacia da terapia post-lesión) e a rehabilitación, que é o que leva a cabo o fisioterapeuta, ao que responden os plans de estudos de ambas as titulacións».
Esta nova Sentenza de Castela e León deixa claro que a adxudicación de competencias alleas por parte de fisioterapeutas vai máis aló da inxerencia na prestación de servizos propios de profesionais do deporte (intrusismo naquelas Comunidades Autónomas onde está regulado), xa que a situación tamén pode estar a promover a fraude fiscal ante o convencemento dunha exención tributaria pola adxectivación como “terapeúticos” de servizos que obviamente son de carácter físico-deportivo.